Mucor hiemalis (klasa Zygomycetes, rząd Mucorales, rodzina Mucoraceae) jest patogenny dla młodych pszczół, u których wywołuje biegunki. Do zachorowań usposabia obniżenie temperatury ciała do 20°C. Wydaje się, że chorobotwórczość niektórych szczepówM. hiemalis jest związana z wytwarzaniem mikotoksyny. M. hiemalis rośnie na podłożach stosowanych do hodowli grzybów w formie białych, ciemniejących w miarę upływu czasu kolonii. Strzępki są bezbarwne i bez przegród. Grzybnia nie wytwarza rizoidów, a sporangiofory wyrastają bezpośrednio ze stalonów. Sporangia są wypełnione zarodnikami. Pszczoły zakażają się drogą doustną. Choroba przebiega wśród objawów biegunki i często kończy się śmiercią. Rozpoznanie choroby jest możliwe na podstawie wyników badań mikologicznych, mikroskopowych i hodowlanych. Leczenia brak. Zapobieganie chorobie polega na przestrzeganiu zasad higieny w pasiece. Patogenność dla pszczół pędzlaków (Penicillium, klasa Ascomycetes, rząd Eurotiales) jest sprawą nadal otwartą. Z przewodu pokarmowego padłych pszczół izolowano P. cyclopium, P. expansum i P. glaucum. Te same gatunki wyosobniono z czerwia pszczelego i trutowego, u którego jedynym objawem zakażenia była zmiana zabarwienia oskórka z perłowobiałego na żółtobrązowy. Również w przewodzie pokarmowym pszczół leczonych sulfonamidami i antybiotykami namnaża się obficie P. cyclopium i P. citrinum.
