Zwalczanie. Kiślica jest chorobą zwalczaną z mocy ustawy i podlega obowiązkowi zgłaszania. Zadania lekarza weterynarii w przypadku wystąpienia kiślicy są identyczne jak przy zgnilcu złośliwym. Postępowanie zależy natomiast od formy choroby. W postaci łagodnej postępowanie ma na celu polepszenie warunków bytowania rodziny przez zawężenie i ocieplenie gniazda, okresowe ograniczenie czerwienia matki (przetrzymywanie matki przez 10 dni w klateczce lub całkowita jej eliminacja), uzupełnienie’ zapasów i podkarmienie rodziny syropem leczniczym. Zwalczanie postaci złośliwej choroby polega na przeprowadzeniu zabiegu podwójnego przesiedlania, zastosowaniu całonocnej głodówki i podkarmieniu syropem leczniczym. W jesieni w celu zwiększenia siły rodziny zimującej zaleca się przeprowadzenie wychowu czerwia w nadstawkach lub obok gniazda. W razie stwierdzenia choroby późną jesienią wszystkie rodziny w pasiece otrzymują syrop leczniczy. Na wiosnę następnego roku należy obowiązkowo dokonać przeglądu całej pasieki Odkażanie przy kiślicy przeprowadza się w sposób identyczny jak w przypadku zgnilca złośliwego. Leczenie. W leczeniu kiślicy stosowana jest penicylina, streptomycyna i terramycyna (oksytetracyklina). Chore rodziny otrzymują syrop cukrowy (1:1) z dodatkiem jednego z trzech antybiotyków (penicylina 900 tys. jm/1, oksytetracyklina i streptomycyna 0,5 g/1), trzykrotnie po 11 w odstępach 4-dniowych.W wielu krajach dobre efekty uzyskano po stosowaniu chlorotetracykliny i neomycyny. W przypadkach kiślicy opornej na oksytetracyklinę stosowana jest erytromycyna w dawce 210 mg/1 syropu, trzykrotnie w odstępach tygodnia. Chlorotetracyklina i neomycyna są stosowane w syropie cukrowym w dawce 0,3 g/1, trzykrotnie po 0,3 lub 0,5 1 w odstępach 5÷7-dniowych. Siarczan neomycyny można stosować również do napylania plastrów z chorym czerwiem.
