Metody zwalczania warrozy
W poszukiwaniu sposobu na zwalczenie warrozy spotkamy się z kilkoma metodami. Pierwsza z nich polega na użyciu kwasów organicznych, takich jak kwas mrówkowy. Zostaje on podany do ula na specjalnym dozowniku, a opary zwalczają roztocza uszkadzając ich układ oddechowy.
Zostały stworzone także paski z gąbek celulozowych, które są nasączone tymolem. Wkłada się je do ula. Zapach tymolu zwalcza roztocza, lecz paski należy stosować w okresie, gdzie pszczoły produkują miód dla siebie, ponieważ mogą negatywnie wpływać na jego jakość.
Inną metodą jest odymianie. Odbywa się poprzez spalanie tabletki, która wypełnia dymem ul, a roztocza spadają z pszczół. Niektórzy pszczelarze używają dymu z mięty pieprzowej, aczkolwiek ta metoda nie gwarantuje skuteczności.
Dlaczego odymianie?
To pytanie mogło zadać sobie wiele osób. Odymianie jest prostym procesem, który skutecznie usunie roztocza Varroa destructor. Leczenie w ten sposób stosuje się kilka razy w roku: wiosną i jesienią. Odymianie można wykonać maksymalnie kilka razy na rok. W innym wypadku spowodujemy mniejsze lub większe zagrożenie dla pszczół.
Czym jest warroza?
Warroza to choroba pszczół wywoływana przez roztocza Varroa destructor. Rozpoznanie jej jest bardzo łatwe, bowiem szkodniki są widoczne w postaci małych, czerwonych kropek na pszczołach. Warroza zaczęła rozprzestrzeniać się w Azji, a do Polski przybyła w roku 1980. Roztocza Varroa destructor nie mają żadnego wroga w środowisku naturalnym, dlatego są jedną z bardziej groźnych chorób. Co ciekawe, atakują tylko pszczoły miodne. Pasożyty żywią się ciałem tłuszczowym i zmniejszają produkcję miodu, a także skracają życie pszczół. W dzisiejszych czasach leczenie warrozy odbywa się za pomocą naturalnych kwasów, odymiania lub specjalnych plastrów. Warto przypomnieć o próbach zwalczania Varroa destructor za pomocą drapieżnych roztoczy Stratiolaelaps. Eksperyment wykazał, że drapieżniki zjadają szkodliwe roztocza, ale tylko te, które zostały zrzucone z pszczół.
Odymianie – kiedy i jak?
Odymianie to umieszczenie palącej się tabletki w ulu za pomocą „odymiacza” lub na specjalnej podstawce. Dym powoduje spadanie roztoczy Varroa destructor z pszczół, jednocześnie nie czyniąc szkód pszczołom.
Proces odymiania powinien odbywać się w okresie, gdzie pszczoły produkują miód tylko dla siebie, ponieważ leczenie warrozy może zmienić smak miodu. Dodatkowym przeciwwskazaniem jest obecność czerwi w ulu, ponieważ odymianie działa tylko na roztocza znajdujące się bezpośrednio na pszczołach. W związku z wyżej wymienionymi powodami, leczenie odbywa się w okresie wiosny i jesieni. Proces najlepiej przeprowadzać wieczorem, kiedy w ulu obecne będą wszystkie pszczoły lub ranem. Odymiać należy wszystkie ule w jednym momencie, w innym wypadku warroza może nawrócić.
Istnieją specjalne urządzenia elektryczne, które ułatwiają wprowadzanie dymu do ula. Umożliwiają w pełni bezpieczne odymianie, ponieważ pszczoły nie będą mieć styczności z gorącą tabletką. Jeżeli ktoś nie jest przekonany do elektrycznych „odymiaczy”, może użyć wersji ręcznej, która jest pozbawiona elektroniki. W ostateczności można użyć podstawki, która także pozwoli na odymianie pszczół.
Odymianie należy rozpocząć od szczelnego zamknięcia ula, aby dym się nie ulatniał. Tabletkę podpalić, po czym umieścić ją w urządzeniu do odymiania i umieścić w wylocie. W przypadku użycia podstawki należy umieścić ją pod dennicą. Po rozpoczęciu leczenia trzeba odczekać od dwudziestu do trzydziestu minut, zależnie od zaleceń producenta rozpisanych na ulotce.