Varroa jacobsoni (typ Arthropoda, podtyp Chelicerata, klasa Arachnida, rząd Acari, podrząd Parasitiformes, nadrodzina Dermanyssidae) wykazuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samica (1,1-1,5 x 1,5-1,8 mm) o ciele kształtu elipsowatego spłaszczonym grzbietowo-brzusznie jest zabarwiona na ciemnobrązowo. Młode samice o nieschitynizowanym ciele są zabarwione na biało. Samce mniejsze od samic (0,93 x 0,97 mm) o ciele owalnym mają kolor biały lub jasnożółty. Pasożyt ma cztery pary krótkich członowanych odnóży. Druga para odnóży jest wyposażona w przyssawki służące do utrzymywania się na ciele czerwia i pszczół. Narząd gębowy typu kłująco-ssącego umożliwia odżywianie się hemolimfą i najprawdopodobniej również wydzieliną gruczołu oprzędowego larw wyprostowanych. Dobrze rozwinięty układ oddechowy umożliwia przebywanie pasożyta zarówno w atmosferze bogatej w dwutlenek węgla (komórki z zasklepionym czerwiem) oraz w atmosferze normalnej ula. Samice i samce oraz postacie rozwojowe roztocza pasożytują na czerwiu, z reguły na czerwiu zasklepionym, zaś dojrzałe samice pasożytują ponadto na robotnicach, trutniach i matce. Długość życia samicy zależy od pory roku, co wiąże się z cyklem życiowym rodziny pszczelej. Samice, które pasożytują na imago w okresie wiosenno-letnim żyją 2-3 miesiące, na pszczołach zimujących 6-8 miesięcy. Poza pszczołą V. jacobsoni ginie po około 5 dniach, na pszczołach martwych po 16-17 dniach, na plastrach z czerwiem po 40 dniach. U pszczół samice lokalizują się na grzbietowej i bocznej powierzchni ciała w miejscu połączenia głowy z tułowiem, tułowia z odwłokiem, na tułowiu, między dwoma pierwszymi segmentami odwłoka, rzadziej ną kończynach i u nasady skrzydełek. Zimujące samice wciskają się głęboko między sternity odwłoka.
