Terapia przy użyciu nitrofuranów i innych preparatów

Nitrofurany. Pochodne 5-nitrofuranu mają silne działanie przeciwbakferyjne i przeciwpierwotniakowe. Mechanizm działania nitrofuranów wiąże się najprawdopodobniej z blokowaniem przemian kwasu pirogronowego w komórce. Zainteresowanie nitrofuranami w chorobach pszczół spowodowały obserwacje wskazujące, że szczepy Bac. larvae oporne na antybiotyki i sulfonamidy są w pełni wrażliwe na furazołidon, nitrofurazon, nitrofurantoinę, biofurazolidon i nitrofuran. Nitrofurany są aktywne w stosunku do szczepów Bac. larvae, Str. pluton oraz drobnoustrojów powodujących powikłania kiślicy (Bac. alvei, Bac. subtilis). Nitrofurany są słabo toksyczne dla czerwia i pszczół i nie hamują odczynów odporności komórkowej u owadów. Nie zmieniają one również swojej aktywności w miodzie i 50% syropie cukrowym w zakresie temperatur 4-K37°C przez eo najmniej tydzień. W miodzie w temp. 37 C aktywność endofuranu znika po tygodniu, nitrofurazonu po 3, biofurazolidonu po 4, nitrofu- rantoiny i furazolidonu po 10 tygodniach. Nitrofurazon i biofurazolidon są zalecane w dawce 0,5÷1,0 g/1 syropu cukrowegoirodzinę, w leczeniu zgnilca złośliwego, kiślicy i choroby pełzakowej. Leczenie należy kontynuować przez 5 dni. Obydwa preparaty mogą być stosowane w okresie głównego pożytku. Bardzo dobre efekty notowano w leczeniu kiślicy opornej na terapię antybiotykami oraz w likwidacji zakażeń wtórnych, które z reguły pogłębiają natężenie tej choroby.