Wirus X jest przyczyną padania pszczół zimujących. Choroba występuje w Australii, USA, Francji i Wielkiej Brytanii. Cząsteczki wirusa izometrycznego kształtu, średnicy około 35 nm zawierają kwas nukleinowy typu RNA. Wirus gromadzi się w narządach odwłoka, głównie w jelitach u zdrowych i padłych pszczół zimujących. Na zakażenie doświadczalne są podatne młode, świeżo wygryzione pszczoły, u których po zakażeniu dawką 104+109 cząsteczek wirusa i po 3+5-dniowej inkubacji w temp. 35°C, liczba wirusów wzrasta do 1010+1011. Zakażone owady nie wykazują przy tym żadnych objawów chorobowych. Replikacja wirusa wprowadzonego bezpośrednio do hemolimfy przebiega słabo. U pszczół zakażonych na drodze naturalnej pokarmem zanieczyszczonym przez wirus, zakażenie rozwija się powoli. Dlatego też zachorowania i padnięcia występują u pszczół zimujących, które żyją 4+6 miesięcy. Zakażenie skraca długość życia pszczół średnio o miesiąc. Dlatego też rodziny zamierają na wiosnę (luty, marzec).