Wywiad przeprowadzany z właścicielem lub osobą sprawującą opiekę nad pasieką pomaga w ustaleniu przyczyny zachorowania i dróg szerzenia choroby. Podczas przeprowadzania wywiadu należy pamiętać o etiologii i okolicznościach, w jakich najczęściej występują choroby czerwia i pszczół. W czasie przeprowadzania wywiadu należy zwrócić szczególną uwagę na: częstotliwość przeprowadzania wizytacji pasieki, co umożliwi zorientowanie się w czasie trwania choroby, ustalenie osób, które dokonały przeglądu (lekarz weterynarii, rzeczoznawca chorób pszczelich, pszczelarz itp.), pochodzenie rojów w pasiece (za pośrednictwem rojów zakupionych i dzikich mogą zostać zawleczone do pasieki choroby zakaźne), pochodzenie uli, sprzętu i narzędzi pasiecznych, źródła pochodzenia plastrów z miodem, suszu (puste plastry), węzy i miodu stosowanego do podkarmiania pszczół, pochodzenie miodarki (miodarka własna, pożyczana), sposób przezimowania pasieki oraz wielkość ubytków pszczół w czasie zimowli, rodzaj pokarmu stosowanego do podkarmiania pszczół na zimę (miód kwiatowy, miód spadziowy, syrop cukrowy) oraz termin podkarmienia zimowego, gdyż od jakości pokarmu i terminu podkarmiania zależy w dużym stopniu występowanie schorzeń przewodu pokarmowego. Termin podkarmiania wpływa na jakość zapasów (fermentacja lub skrystalizowanie zapasów), termin i przebieg pierwszego oblotu wiosennego liczbę rodzin w pasiece uzyskanych na drodze wyrojenia pszczół i na drodze podziału sztucznego. Zarówno nadmierne rojenie,jak i radykalne sztuczne podziały osłabiają rodzinę, co w efekcie zwiększa ich podatność na choroby, zanieczyszczenie ścian i wnętrza ula kałem, czas występowania choroby i jej objawy, stosowanie środków ochrony roślin w sadach, na polach lub w lasach, rodzaj roślin, które kwitły w okresie wystąpienia choroby, warunki klimatyczne istniejące przed wystąpieniem choroby i w trakcie jej trwania. Podczas przeprowadzania wywiadu należy zapoznać się z sugestiami i przypuszczeniami pszczelarza odnośnie źródła i dróg szerzenia się choroby. Wywiad toksykologiczny jest przeprowadzany pod nieco innym kątem, aniżeli wywiad w przypadku chorób zakaźnych i zaraźliwych. Po ustaleniu danych wywiadu przystępuje się do oglądania pasieki i uli, a następnie do badania poszczególnych rodzin. Oglądanie pasieki i zewnętrzne oglądanie uli należy przeprowadzić przechodząc przed ulami. Celem oglądania jest: uzyskanie danych dotyczących położenia pasieki i rozmieszczenia uli oraz stanu higienicznego pasieczyska, ocena lotu pszczół (loty słabe, sporadyczne), ocena zachowania się pszczół (masowe wylęganie pszczół na deseczkę wylotową i ściany ula, rabunki), stwierdzenie obecności czerwia lub martwych pszczół na ziemi i deseczce przy wylotowej. W trakcie oględzin należy również zwracać uwagę na woń wydzielającą się z pni (zapach gnilny, kwaśny), powalanie ścian i daszku ula kałem oraz brzęczenie pszczół w ulu. Niespokojne i głośne brzęczenie jest oznaką rójki, brzęczenie przeciągłe zaś i przerywane może świadczyć o stracie matki lub ciężkim przebiegu zgnilca złośliwego.
