Zatrucia pszczół w okręgach przemysłowych są następstwem skażenia środowiska. Występują one najczęściej w pobliżu hut aluminium, fabryk nawozów fosforowych i hut szkła. rujące działanie emisji gazów przemysłowych jeąt związane z wydalaniem As2 03, fluorowodoru i fluorku krzemu. Związki fluoru i arsenu osiadają na roślinach w postaci pyłu i wraz z nektarem lub pyłkiem są zbierane przez pszczoły. atrucie arsenem przebiega w formie ostrej lub chronicznej. Jest ono typową intoksykacją pokarmową. Działanie toksyczne związków arsenu polega ha hamowaniu aktywności enzymów oraz miejscowym działaniu nekrotycznym na komórki nabłonka jelita środkowego. Początkowo obserwuje się wzmożenie wydzielania komórkowego, później zwyrodnienie jąder komórkowych i martwicę komórek. Przy niezbyt dużej dawce trucizny może wystąpić regeneracja nabłonka. LD50 dla pszczół wynosi średnio 0,1 ppm przy działaniu żołądkowym. Przy ostrych zatruciach giną zbieraczki w ciągu 25÷30 godzin. Natomiast przy zatruciach chronicznych pszczoły padają po 5÷7 dniach, po 6 dniach larwy i poczwarki. Zatrute pszczoły tracą zdolności lotne, mają rozdęte odwłoki. Ruchy nóżek nie są skoordynowane. Odbytnicę pełzających pszczół wypełnia żółtawa masa kału, o kaszowatej konsystencji i kwaskowatym zapachu. Pszczoły padają najczęściej poza ulem.Działanie toksyczne związków fluoru polega na hamowaniu aktywności fosfatazy kwaśnej oraz miejscowym nekrotycznym wpływie na komórki nabłonka jelita środkowego. Dawka toksyczna przy zatruciu doustnym wynosi 4,2ug/owad. Po przeniknięciu trucizny z przewodu pokarmowego do hemolimfy występuje porażenie i padanie.