Sulfatiazol sodowy. Jest sulfonamidem o silnym działaniu bakteriostatycznym na drobnoustroje Gram dodatnie (głównie paciorkowce i gronkowce), Gram ujemne ziarenkowce z grupy Neisseria, pałeczki Shigella i pałeczki z grupy okrężnicy. Sulfatiazol jest stosowany jako dodatek do syropu cukrowego lub w mieszaninie z cukrem pudrem. Dawka lecznicza sulfatiazolu wynosi 0,5 g/1 syropuipień; zapobiegawcza 0,3 g/1 syropuipień. Kombinacje sulfatiazolu sodowego z oksytetracykliną są zalecane w zwalczaniu zgnilca złośliwego. Najczęściej są stosowane pakiety zawierające 2,6 g oksytetracykliny w zawiesinie oleju sojowego, 2,4 g sulfatiazolu sodowego i 10 g cukru pudru. W rodzinach leczonych sulfatiazolem zwiększa się produkcja miodu. Pozostałości tego sulfonamidu utrzymują się w miodzie przez 2÷3 lata. Sulfatiazolu sodowego nie należy stosować w okresie głównego pożytku. Sulfaguanidyna. Należy do grupy sulfonamidów bardzo trudno wchłanialnych z przewodu pokarmowego. Działa bardzo silnie bakteriostatyffznie miejscowo w przewodzie pokarmowym. Sulfaguanidyna w dawce 0,5 g/1 syropu na pień jest stosowana zapobiegawczo i leczniczo w chorobie wiciowcowej. W zastosowanej dawce wywiera działanie stymulujące na rodzinę.
