Inwazje roztoczy

no’vane z rodziny jeszcze przed zakończeniem pełnego cyklu rozwojowego przez pasożyta. Roztocza zewnętrzne z rodzaju Acarapis występują na większym obszarze niżeli A. woodi. V. jacobsoni, która występowała początkowo na Jawie, w Chinach i południowo-wschodniej Azji, jest obecnie spotykana w ZSRR, Bułgarii, Czechosłowacji, Rumunii, Jugosławii, Węgrzech, RFN, Grecji, Paragwaju, Argentynie, Brazylii i Polsce. Na zarażenie A. woodi są podatne wyłącznie pszczoły młode (do 5 dnia życia). Natomiast A. externm i A. vagans, a szczególnie A. dorsalis zarażają również pszczoły starsze. Czerw w warunkach naturalnych nie ulega zarażeniu tymi pasożytami Stadia rozwojowe V. jacobsoni i T. clarea porażają również czerw. Przy masowej inwazji na wiosnę i w jesieni zarażenie może obejmować 80% czerwia, latem spada do 3%. Zarówno dojrzałe roztocza jak i ich larwy odżywiają się hemolimfą. A. woodi uszkadza ściany tchawek, niekiedy worków powietrznych i błony otaczające stawy skrzydłowe, roztocza zewnętrzne zaś uszkadzają błony między segmentalne; u czerwia oskórek. Uszkodzenia mechaniczne stanowią wrota zakażenia dla bakterii, grzybów i wirusów. Pszczoły zarażają się roztoczami z rodzaju Acarapis wyłącznie na drodze kontaktu bezpośredniego. Zarażenia V. jacobsoni i T. clarea przenoszą się również za pośrednictwem czerwia porażonego przez te pasożyty. Roztocza giną szybko poza organizmem żywiciela. A. woodi na plastrach ginie po kilku godzinach, w tchawkach martwych pszczół po 1+2 dniach. Wszystkie stadia rozwojowe A. dorsalis przeżywają na martwych pszczołach około 3 dni. Rozwój choroby zależy od temperatury w rodzinie, szybkości rozchodzenia się młodych zapłodnionych samic pasożyta, jego cyklu rozwojowego oraz długości życia pszczół. W przypadkach nie leczonych zarażenie roztoczami ma charakter endemiczny i obejmuje wszystkie rodziny w pasiece. A. woodi wywołuje u pszczół chorobę roztoczową, V. jacobsoni warroatozę. Wydaje się natomiast, że inwazje A dorsalis, A. extemusiA. vagans nie przyczyniają się do znaczniejszych strat w rodzinie i nie obniżają jej produkcyjności.