Choroby niezaraźliwe czerwia występują w niewielkim nasileniu dość często w rodzinach i dopiero z chwilą masowego występowania zwracają uwagę pszczelarza. W etiologii chorób niezaraźliwych czerwia najważniejszą rolę odgrywają: zaburzenia genetyczne matki, niedostateczne zaopatrzenie czerwia w pokarm oraz pokarm jakościowo nieodpowiedni, mała wartość rojów, brak w rodzinie optymalnych warunków dla wychowu czerwia. W następstwie chorób niezaraźliwych zmniejsza się ilość czerwia, a w konsekwencji ilość pszczół w rodzinie, co prowadzi do osłabienia siły rodziny i spadku produkcyjności. Zaziębienie i zamieranie czerwia usposabiają przy tym do rozwoju chorób zaraźliwych, głównie zgnilca złośliwego i kiślicy. Wśród chorób niezaraźliwych czerwia najważniejszą rolę odgrywają: jaja czcze (płonę), zamieranie i zaziębienie czerwia, czerw garbaty oraz uszkodzenie czerwia wywołane przez pasożytowanie w plastrach gąsienic barciaków.
