Odkażanie sprzętów i narzędzi pasiecznych

Ule. Radykalna metoda niszczenia źródła zakażenia polega na spaleniu ula wraz z jego zawartością. Jest ona stosowana w wyjątkowych przypadkach przy zwalczaniu zgnilca złośliwego. Przy zgnilcu złośliwym, kiślicy, grzybicy otorbielakowej i zakażeniu Arrhenosphaera cranei, ule po mechanicznym oczyszczeniu odkaża się przez wypalanie lampą lutowniczą do zwęglenia drewna na głębokość 1÷2 mm. Ule, w których przebywały rodziny chore na zgnilec złośliwy, kiślicę, biegunki zakaźne można odkażać również po przeprowadzeniu oczyszczenia mechanicznego, przez kilkakrotne wyszorowanie z zewnątrz i od wewnątrz gorącym roztworem 2% ługu sodowego. Po przeprowadzonej dezynfekcji należy ul dokładnie wymyć wodą i wysuszyć, najlepiej na słońcu. W przebiegu biegunek zakaźnych można ule odkażać 5+10% roztworem wapna chlorowanego. Przy grzybicach do dezynfekcji uli jest stosowany 5% roztwór formaliny lub 2,5% roztwór karbolu, a przy chorobie zarodnikowcowej kwas octowy lodowaty. Wnętrze ula po mechanicznym oczyszczeniu przeciera się watą nasyconą kwasem octowym lodowatym. Ramki, nadstawki, beleczki. Wartościowy sprzęt drewniany odkaża się przez opalanie. Sprzęt mało wartościowy należy spalić. Ramki po wycięciu plastrów i mechanicznym oczyszczeniu oraz dokładnie oczyszczone beleczki dezynfekuje się w 3-4-4% roztworze ługu sodowego. Ramki należy następnie spłukać bieżącą wodą-i odstawić do wysuszenia. Drobny sprzęt drewniany pochodzący z rodzin chorych na grzybicę otorbielakową lub kropi- dlakową odkaża się 3-5% roztworem formaliny. Przedmioty metalowe. Dłuta, noże, odsklepiacze, metalowe klateczki odkaża się przez wypalanie lub gotowanie w 2% roztworze ługu sodowego. Pasieczysko. Pasieczysko posypuje się wapnem palonym lub polewa 20% roztworem mleka wapiennego i przekopuje na głębokość co najmniej 30 cm. M i o d a r k a. Odkaża się ją przez kilkakrotne wyszorowanie gorącym 2% roztworem ługu sodowego. Po odkażeniu należy miodarkę spłukać dokładnie czystą wodą. Dewastacja zarazków w produktach pszczelarskich. Plastry, miód i węza pochodzące z rodzin chorych na choroby zaraźliwe są zanieczyszczone zarazkami chorobotwórczymi Stanowią one wtórne źródło zakażenia i zbiornik zarazków. Z tych względów dewastacja zarazków w produktach pszczelarskich ma istotne znaczenie w profilaktyce i zwalczaniu chorób zaraźliwych czerwia i pszczół. Plastry z czerwiem chorym na zgnilec złośliwy, kiślicę lub porażonym przez A. cranei należy spalić. W niektórych krajach plastry z rodzin chorych na zgnilec złośliwy, kiślicę lub grzybicę kropidlakową są odkażane tlenkiem etylenu. Zaleca się 30-minutowe odkażanie przy stężeniu tlenku etylenu, wynoszącym 400 mg/1 powietrza komory. Ze względu na kosztowną aparaturę, ta metoda jest stosowana tylko w niektórych krajach. Plastry z rodzin chorych na chorobę zarodnikowcową i amebiazę odkaża się w parach kwasu octowego lodowatego w szczelnych skrzyniach lub plastykowych workach w temp. 15÷20°C, przez okres tygodnia. Następnie plastry wietrzy się przez 2÷3 dni. Na 10 plastrów ula i ramce wielkopolskiej wystarcza 150 ml kwasu, zaś na 10 plastrów ula o ramce Dadant lub warszawskiej poszerzonej 200 ml kwasu. Odkażanie należy przeprowadzać na wolnym powietrzu lub w przewiewnych, dobrze wentylowanych pomieszczeniach, zachowując maksymalną ostrożność. Wosk pochodzący z rodzin chorych na zgnilec złośliwy po przetopieniu odkaża się w autoklawie w temp. 121°C, przy nadciśnieniu 0,1 MPa, pi;zez co najmniej 30 minut. Wosk zanieczyszczony Ascosphaera apis lub Aspergillus należy przetopić. Miód zanieczyszczony formami wegetatywnymi drobnoustrojów chorobotwórczych, po rozcieńczeniu wodą w stosunku 1:1, odkaża się przez gotowanie. Gotowanie nie niszczy jednakże endospor laseczek zarodnikujących patogennych dla czerwia.