Źródło zakażenia, przebieg i objawy

Źródło zakażenia. Czerw zakaża się za pośrednictwem pokarmu zanieczyszczonego Str. faecalis. Pszczoły przynoszą zarazek do ula z wodą, pyłkiem i nektarem z terenów zanieczyszczonych wydalinami zwierząt. Patogeneza. Czerw zakaża się we wszystkich stadiach rozwojowych. Paciorkowce po obfitym namnożeniu w jelicie środkowym, najprawdopodobniej wywołują posocznicę i uszkadzają enzymatycznie komórki i tkanki narządów wewnętrznych. Rozprzestrzenianie choroby. Choroba rozprzestrzenia się za pośrednictwem pszczół (błądzenia i rabunki), pszczelarza, sprzętów i narzędzi pasiecznych. Bardzo ważną rolę odgrywają wodopoje zanieczyszczone zarazkiem (kałuże i gnojówki). Przebieg i objawy. Choroba występuje rzadko i ustępuje samoistnie. Choruje i zamiera zarówno czerw niezasklepiony jak i czerw zasklepiony. Ciało czerwia zmienia zabarwienie na jasnożółte, później żółtobrązowe. Larwy tracą turgor i wiotczeją. Dezintegracja oskórka przebiega wolniej niżeli tkanek wewnętrznych i niekiedy czerw przypomina woreczek. W przypadku zamierania czerwia zasklepionego obserwuje się zwilgotnienie i zapadanie wieczek oraz wygryzanie przez pszczoły otworków we wieczkach. Martwy czerw o konsystencji mazistej wysycha i zmienia się w kruchą mumię ułożoną luźno w komórce. Czerw wydziela przenikliwą woń octu, wyczuwalną również w pobliżu ula. Robotnice szybko usuwają martwy czerw z ula. Chore rodziny są ospałe i niechętnie pracują.