Zmiany anatomopatologiczne

W przebiegu kiślicy występuje rozpad komórek ciała tłuszczowego, wzrost liczby elementów morfotycznych hemolimfy, rozplem komórek nabłonka jelita środkowego, zwyrodnienie cewek wydalniczych, tchawek i gruczołów oprzędowych oraz postępująca martwięa tkanki mięśniowej. Rozpoznanie. W rozpoznaniu wykorzystuje się objawy kliniczne i wyniki badań laboratoryjnych. W przypadku podejrzenia kiślicy istnieje obowiązek przesłania do badań laboratoryjnych wycinków plastra z chorym i podejrzanym o chorobę czerwiem. Badanie laboratoryjne polega na: wypreparowaniu i oglądaniu przewodu pokarmowego czerwia. Jelito środkowe chorych larw wypełniają skupiska kredowobiałe Str. pluton. Jelito środkowe zdrowego czerwia jest klarowne, żółtobrązowe, badaniu mikroskopowym preparatów mazanych z treści przewodu pokarmowego larw lub rozpadłej masy czerwia po wybarwieniu metodą Grama, izolacji i identyfikacji Str. pluton. W przypadku zakażeń wtórnych towarzyszących kiślicy, w preparatach mikroskopowych oprócz Str. pluton występuje A. eurydice, Str. faecalis i B. alvei. Stwierdzenie ich obecności nasuwa podejrzenie kiślicy, natomiast brak nie wyklucza choroby. B. alvei występuje w formie laseczek o wymiarach 2,0-5,0 X 0,5÷6 pm. Jest Gram dodatni, wytwarza endospory ułożone w komórce centralnie lub subterminalnie. W starszych hodowlach tworzy długie łańcuszki. Rośnie dobrze na zwykłych podłożach bakteriologicznych w formie szarobiałych lub brązowożółtych kolonii. Str. faecalis w odróżnieniu od Str. pluton rośnie w warunkach tlenowych, daje hemolizę alfa na podłożach z krwią, rośnie na podłożach w obecności 0,05% tellurynu potasu, 10% żółci bydlęcej, 6,5% chlorku sodowego i przy pH 9,6 , fermentuje galaktozę, laktozę, trehalozę, mannit, eskulinę i glicerol. Achromobacter eurydicae. Delikatna Gram ujemna pałeczka o zaokrąglonych końcach i wymiarach 0,2÷0,4 X 0,8÷2,0 pm. Jest fakultatywnym tlenowcem, nie wytwarza zarodników. Temperatura optymalna wzrostu 32°C, optymalne pH podłoża 6,0. Na agarze rośnie w formie okrągłych, gładkich, białych kolonii, które w świetle przechodzącym mają zabarwienie żółte. Do wzrostu wymaga obecności w podłożu glukozy i fruktozy. Na podłożach płynnych rośnie w postaci lekkiego zmętnienia i osadu.