Muszyce pszczół są następstwem pasożytowania larw niektórych gatunków much w hemo- limfie, tkankach tułowia i odwłoka pszczół. Rozwijające się larwy pasożyta powodują mechaniczne i chemiczne uszkodzenie tkanek żywiciela, co prowadzi do padania zarażonych owadów. Muszyce występują w ciepłych porach roku. Maksymalne ich nasilenie przypada na lato. Za wyjątkiem senotainiazy i inwazji Meloloncha ronnei nie powodują one większych strat w rodzinie. Choroba dotyczy pszczół zbieraczek, które zarażają się podczas lotu lub w trakcie zbierania pyłku i nektaru (fizocefaloza). W przebiegu inwazji nie występują charakterystyczne dla inwazji danym gatunkiem muchy objawy chorobowe. Do głównych objawów klinicznych należy utrata zdolności lotnych, niekiedy porażenie skrzydełek. Zarażone owady szybko padają. W rozpoznaniu choroby bardzo duże usługi oddaje sekcja parazytologiczna chorych pszczół i badanie mikroskopowe larw pasożytów. Rozpoznanie kliniczne na podstawie objawów chorobowych nie jest możliwe. Bardzo pomocne w rozpoznaniu jest również stwierdzenie występowania dorosłych much na terenie pasieki. Muszyce u pszczół są wywołane przez następujące gatunki much: Senotainia tricuspis (rodzina Tachinidae). Larwy muchy pasożytują w hemolimfie żywych pszczół, po ich padnięciu w mięśniach tułowia i narządach wewnętrznych odwłoka, Physocephala vittata (rodzina Conopidae). Larwy odżywiają się hemolimfą i tkankami narządów wewnętrznych pszczół, Melaloncha ronnei (rodzina Phoridae). Larwy pasożytują w tkankach tułowia. Mogą one rozwijać się również w martwych pszczołach, Drosophila brusckii Larwy pasożytują w narządach wewnętrznych pszczół, Sarcophaga surrubea (rodzina Sarcophagidae). Larwy porażają mięśnie i narządy wewnętrzne pszczół, Rondamioestrus apivorus (rodzina Tachinidae). Larwy pasożytują w tkankach tułowia pszczół. Muszyce rzekome pszczół (Pseudomyases) są wywołane przez larwy, które żerują na martwym czerwiu lub pszczołach. Opisano muszyce rzekome wywołane przez: Sarcophaga nigriventris (rodzina Sarcophagidae), Phora incrassata (rodzina Phoridae), Helomyza serrata (rodzina Helomyzidae), Tephroclamys canescens (rodzina Helomyzidae).
