Leczenie i odkażanie w chorobie zarodnikowcowej

Leczenie.Lekami z wyboru są: Fumidil B, Fumagillin DHC, Nosemack i lekosept. Fumidil B, Fumagillin stosuje się w dawce 2,0 g/51 syropu cukrowego (1:1). Rodziny otrzymują codziennie przez 2÷3 tygodnie po 0,25 1 syropu leczniczego. W cieście miodowo-cukrowym stężenie leku wynosi 1,0 g/1 kg. Do spryskiwania plastrów i wnętrza ula wystarcza 0,5-0,751 syropu leczniczego. Rodziny, które dobrze wybierają pokarm, można podkarmić po 11 syropu leczniczego w odstępach 2-3-dniowych. Syropem leczniczym można też opryskać pszczoły, ramki i wnętrze uli w odstępach 3-dniowych, 4-krotnie na wiosnę po ustaleniu się cieplej pogody i w jesieni przed uzupełnieniem zapasów zimowych. Przed leczeniem należy przesiedlić rodziny na ramki z węzą. Wtedy syrop leczniczy podaje się codziennie w podkarmiaczkach w dawce 1,01/rodzinę, lub co drugi dzień w dawce 2,01/rodzinę. Pszczoły przesiedla się w czerwcu lub lipcu w przerwie między pożytkami. Lekosept (Enteroseptol) jest stosowany w dawce 0,25 g/1 syropu codziennie przez 6 kolejnych dni po 0,5 1 na rodzinę. Łączna dawka syropu leczniczego dla rodziny wynosi 3 1. Niemczuk zaleca sulfaguanidynę w ilości 0,5 g/1 syropu (1:1), wstawianego przez 3 dni w chorych pniach. Forma podania leków zależy od występowania pożytku. Podkarmianie syropem leczniczym, który pobudza rozwój czerwia nie jest wskazane przy braku wczesnego pożytku. W tym przypadku leki należy podawać w cieście miodowo-cukrowym lub opryskiwać wnętrze ula i plastry syropem leczniczym. Odkażanie. Najlepszym środkiem odkażającym przy chorobie zarodnikowcowej jest kwas octowy lodowaty lub pary tego kwasu. Ule, sprzęt i narzędzia pasieczne po mechanicznym oczyszczeniu z wosku i kitu należy odkazić kilkakrotnie kwasem octowym lodowatym, lub wypalić do zbrązowienia drewna. Plastry odkaża się w parach kwasu octowego lodowatego w temp. 15÷20° C przez okres tygodnia w zamkniętych skrzyniach, uszczelnionych nadstawkach, ulach lub workach stylonowych. Plastry po dokładnym przewietrzeniu można używać ponownie. Na 10 plastrów ramek wielkopolskich potrzeba 150 ml kwasu, na 10 plastrów ramek dadanta lub warszawskiego poszerzonych 100 ml kwasu. Toczek po posypaniu wapnem palonym lub zlaniu mlekiem wapiennym należy przekopać. Spory N. apis w miodzie lub syropie niszczy się przez zagotowanie. Zapobieganie chorobie polega na: przeznaczeniu do zimowli jedynie silnych rodzin o dużej liczbie młodych pszczół, zapewnieniu rodzinom dobrych warunków do przezimowania (suche i ciepłe gniazda, spokój), zapobieganiu rabunkom i błądzeniom pszczół, zaopatrzeniu rodzin w lekko strawny pokarm, wprowadzaniu do pasiek zdrowych matek pochodzących ze zdrowych rodzin, przestrzeganiu zasad higieny, podkarmianiu rodzin w okresach bezpożytkowych, systematycznej wymianie plastrów. Plastry z rodzin chorych lub podejrzanych o chorobę można stosować po uprzednim odkażeniu, wykluczeniu z hodowli rodzin chorych lub podejrzanych o chorobę.