Meleoza jest chorobą pasożytniczą zbieraczek, rzadziej pszczół nielotnych, wywołaną przez larwy chrząszczy z rodzaju Meloe, które pasożytują na powłokach zewnętrznych. Choroba występuje w pierwszej połowie lata (druga połowa maja, czerwiec) i powoduje niepokój, wycieńczenie i padanie pszczół. Etiologia. Na ciele pszczół pasożytują larwy o nazwie trójpazurkowiec (triangulus) oleicy pstrej M. variegatus i M cicatricosus. Trójpazurkowce odżywiają się hemolimfą. Spotykane na powłokach zewnętrznych ciała zbieraczek larwy oleicy zwyczajnej M. proscarabeus odżywiają się miodem i nie są szkodliwe dla pszczół. Oleice należą do rzędu Coleoptera, rodziny Meloeidea. Ciało M. variegatus o długości 11÷38 mm składa się z głowy, tułowia i odwłoka pokrytego w odcinku przednim połyskującymi metalicznie pokrywami o zabarwieniu fioletowo-czarnym. Samice składają na wiosnę do dołków w ziemi około 10 000 jajeczek kształtu cylindrycznego, z których po A+6 tygodniach wylęgają się drobne ruchliwe larwy (trianguliny). Larwy mają trzy pary odnóży zakończonych trzema pazurkami. Usadawiają się one na kwiatach roślin motylkowych, złożonych i krzyżowych, gdzie zarażają pszczoły robotnice zbierające nektar lub pyłek. Trójpazurkowce usadawiają się na błonach międzysegmentalnych tułowia i odwłoka, gdzie odżywiają się hemolimfą lub przechodzą do komórek plastrów i żywią się jajeczkami pszczół. Larwy, które nie przedostaną się na pszczoły, nie podlegają dalszemu przeobrażeniu. Trójpazurkowce w swoim rozwoju przechodzą stadium larwy drugiego stopnia, pozornej poczwarki, larwy trzeciego stopnia, poczwarki właściwej.
