B. larvae jest fakultatywnym tlenowcem. Rośnie w temperaturze 35÷38°C (optimum 37°C) w granicach pH 6,0÷7,2 (optimum 6,8). Zarodniki mogą kiełkować i postacie wegetatywne namnażać się w warunkach ściśle beztlenowych. Wzrost na podłożach uzyskuje się przy inokulum zawierającym ponad 10 tys. endospor. Na podłożach stałych po 24÷48 godzinach inkubacji w temp. 37° C B. larvae tworzy bezbarwne, przezroczyste łub szarobiałe kolonie o równym, rzadziej postrzępionym brzegu i pomarszczonej powierzchni. Na agarze z dodatkiem krwi tworzy śluzowate, niehemolizujące kolonie. Na bulionie z wyciągiem z marchwi i drożdży rośnie w formie zmętnienia i osadu. Pod wpływem swoistego bakteriofaga zachodzi dysocjacja form R w S. Forma S wytwarza mniejsze, gładkie, wypukłe połyskujące kolonie o równym brzegu. W preparatach mikroskopowych występują krótkie, grube komórki ułożone pojedynczo lub palisadowało. B. larvae wytwarza siarkowodór, niewielkie ilości amoniaku, redukuje azotany do azotynów, ścina i peptonizuje mleko, wolno rozrzedza żelatynę. Reakcja Voges-Proskauera i z czerwienią metylenową u większości szczepów jest dodatnia. Redukuje on 0,1% roztwór błękitu metylenowego. Niektóre szczepy hydrolizują kazeinę. Szczepy B. larvae różnią się zdolnościami fermentowania cukrów i alkoholi wielowodoro- tlenowych. Większość szczepów fermentuje z wytworzeniem kwasu sacharozę, maltozę, ara- binozę, mannit, eskulinę, ksylozę, laktozę, galaktozę, glukozę, fruktozę i salicynę. Szczepy B, larvae mają swoiste komponenty antygenowe (białka i kompleksy wielocukrowo-białkowe) oraz komponenty wspólne z Bac. alvei i Bac. thuringienm. Specyficzne dla B. larvae komponenty występują we frakcjach wielocukrowych komórki bakteryjnej. B. larvae jest patogenny wyłącznie dla czerwia pszczoły miodnej. Zjadliwość szczepów obniża się bardzo szybko przy hodowli na podłożach sztucznych i wzrasta po seryjnych pasażach przez czerw. W trakcie zarodnikowania B. larvae wytwarza substancje antybiotyczne, które hamują wzrost wielu bakterii Gram dodatnich i Gram ujemnych. Dzięki nim w zamarłym czerwiu występują jedynie endospory B. larvae,